محمد نوری زاد: روی سخن من در این فیلم هنوز با شخص رهبر است. همو که باید یکبار و برای همیشه تکلیف خود را با جماعت شعبون بی مخ ها روشن فرماید. در این قسمت من دامنه ی شعبون بی مخی را از محدوده ی بسیجیان بدر برده ام و پای دیگرانی را که بظاهر بلندپایه اند پیش آورده ام. دیگرانی که برای خود دم و دستگاهی آراسته اند و هوشمندانه و قدم به قدم جامعه را به همان سمتی می برند که مأمور انجام آنند. من صمیمانه و از سر درد می گویم: شعبون بی مخ ها می توانند دکتر و آیت الله باشند و بدون آنکه خود بدانند توسط ابن الوقت ها و قدرت های مخوف در سایه، همانی را بگویند که باید بگویند. بی آنکه اراده ای از خود ابراز کنند. اما به اسم خود. و این که اگر ما عربده می کشیم، این عربده حتما مخصوص و متعلق به خودمان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر