ایجاد محدودیت در ایران تنها شامل فعالان سیاسی و مطبوعات نمی شود؛ کتاب و کتاب خوان ها نیز همچون نویسندگان آنان، قربانی کوته بینی صاحبان قدرت درایران هستند.
این جو در شرایطی در فضای اندیشه ایران حاکم شده که محمود احمدی نژاد در مراسم افتتاحیه نمایشگاه کتاب مدعی شد: (زمانی به سعادت حقیقی می‌رسیم که قید و بندهای نژادی، قبیله‌ای و نیز تمایلات فردی را کنار گذاشته و با علم و عشق و عدالت در مسیر سعادت و کمال حرکت کنیم).
رییس قوه مجریه بدون اشاره به فشارهای وارده بر نویسندگان و صاحبان اندیشه، و سانسور در کتاب ها و ممیزی های غریب حاکم در فضای نشر ایران، افزود: (هنر نمایشگاه کتاب این است که فضایی را فراهم کند تا جان انسان‌ها، اندیشمندان، هنرمندان و عاشقان عدالت در محیطی زیبا و انسانی با هم پیوند بخورد). بطور روشن بخواهیم بگوییم پیوند با اندیشه های خامنه ای ودیکتاتورصفتی ایشان .
استبداد دینی تلاش می کند بیش از پیش، منافذ و کانال های مربوط به این حوزه را در اختیار گیرد.
حاکمان اقتدارگرا به اشکال مختلف تلاش می کنند ایدئولوژی خود را با زورحاکم کنند و دیدگاه های متفاوت و عقاید مخالف و نظریات دیگران را به حاشیه برانند و وادار به انزوا کنند.نظامی که رهبر فقیدش تاکید کرده بود حتی مارکسیست ها هم می توانند مبلغ دیدگاه های خود باشند حالا به بهانه های مختلف، عقاید مخالف ایدئولوژی را حذف و سانسور می کند.
بسط اقتدارگرایی در حاکمیت وتعمیق سرکوب و خفقان و سانسور، و نیز تهدید روشنفکران و نخبگان و جامعه مدنی در ایران، چشم‌اندازی فاجعه بار برای کتاب و کتاب‌خوانی رقم زده است. استبداد دینی هیچ عقیده‌ای مخالف ایدئولوژی را برنمی‌تابد و از انتشار دیدگاه‌های مغایر وضع مستقر و چاپ آثار نویسندگان دگراندیش، جلوگیری می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر